مفهوم آینه در حال حاضر بر می‌گردد به آینه‌های شیشه‌ای درصورتی‌که تا قبل از آینه‌های شیشه‌ای هر وسیله‌ای که می‌توانست نور را منعکس کند به آن آینه می‌گفتند. ریشه کلمه آینه به آبگینه بر می‌گردد علت این موضوع به بازتاب خوب تصویر در آبگیرهای ساکن است. قبل از آینه‌های شیشه‌ای آینه‌ها معمولاً فلزاتی بودند که به خوبی صیقل یافته بودند. می‌توان اولین آثار تلاش بشر برای ساخت آینه که با صیقل دادن سنگ و فلزات بوده را در آناتولی یافت کرد. در دوره هخامنشیان در ساخت تخت جمشید و تالار آینه نیز آثاری از اولین آینه‌های ایرانی را می‌شود دید.

با به وجود آمدن آینه‌های شیشه‌ای ساخت آینه وارد مرحله‌ای تازه شد. اولین آینه‌های شیشه‌ای که  تولید شدند از جنس صفحه‌ای شیشه‌ای که پشت آن با ورقه نازکی از سرب اندوده شده بود.

در پیشرفت بعدی آینه به‌جای استفاده از سرب برای اندود شدن از مخلوط قلع و جیوه استفاده شد که باعث بهبود بازتاب آینه‌ها شد. این آینه‌ها را می‌شود پدربزرگ آینه‌های کنونی دانست.

با پیشرفت صنایع شیشه‌گری و بلورسازی و تبدیل‌شدن کارگاه‌های شیشه‌گری به کارخانه‌های بزرگ، تولید آینه وارد مرحله‌ای جدید شد. یکی از اولین شهرهای پیشتاز درزمینه بلورسازی و صنایع شیشه شهر ونیز ایتالیا بود. ونیز و ایتالیا را هنوز می‌توان به‌عنوان یکی از پیشرفته‌ترین شهر و کشور در صنایع شیشه و آینه نام برد.